Η Σύντομη Ιστορία δύο Βλάχων, που μάλλον θεωρούν όλους εμάς τους άλλους Βλάχους….!

Η Ιστορία τα γεγονότα και τα πρόσωπα είναι φανταστικά και ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν.

Μια μέρα Ο Θεός Φυλάξει που πάτησε πλησίον Ηπείρου πήρε τηλέφωνο τον Γιάννης.

Γεια σου Γιάνν(η)ς τί κάν(ει)ς τ’ λέει.

Κουκιά σπέρνω, μετρώ, απαντάει ο άλλος.

Μα πώς όργουσες πρώτα ?

Άι ρε πώς θα Ουργώσω, μέσ’ την Μεγάλη Εβδομάδα, του απαγορεύει ο παππάς του χωριού.

Πάρε ένα Γεωργικό μηχάνημα που θα σ’ (ου) πώ εγώ, και θα μετράς κουκιά περισσότερα. Εγώ δεν μπορώ, με έχει κάνει το χωριό βούκινο.

– Α ρε αλήθεια του λες, απαντάει ο Γιάννης, αν είν έτσι, αμέσως εγώ είμ(α)ι κομάντου δεν χαμπαριάζω, από Μεγαλοβδομάδες και παππάδες.

Και έτσι και έγινε, Μεγαλοβδομάδα χωρίς την ευλογία του παππά του χωριού.

Όταν άλλοι πιστοί του χωριού ζήτησαν εξηγήσεις από τον Γιάννης, τ(ου)σ λέει, α, ρε εγώ δεν ξέρου τίποτα, Θεός Φυλάξει, δεν είναι δικό μου του χουράφ’ που οργώνου.

Άντε ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΞΑΝΑ ΜΑΝΑ Ο Θεός να μας φυλάξει και να βάλει το χέρι του.