Συνάδελφοι, πολλές φορές στην πολιτική στον συνδικαλισμό και γενικότερα στη ζωή κάποιοι όταν δεν τους ευνοούν οι συνθήκες, για να πετύχουν τον σκοπό τους, χρησιμοποιούν τους χρήσιμους ηλίθιους.

    Τι σημαίνει λοιπόν να είσαι (ή να γίνεσαι) χρήσιμος ηλίθιος;

   Ότι απλά γίνεσαι αντικείμενο εκμετάλλευσης πιστεύοντας και υπηρετώντας έναν σκοπό που καπελώνουν άλλοι και που απλά σε ανέχονται για όσο τους προσφέρεις αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες σου, ενώ όταν πάψουν να σε χρειάζονται παίρνεις πόδι και αμαυρώνεται και η υστεροφημία σου.

Παρακάτω σας παραθέτω ένα απόσπασμα από τους στίχους του τραγουδιού του Γιάννη Μηλιώκα  «ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ»

 

Λένε πως είμαι γκαντέμης
Παλιοκουμούνι, ανάρχας
Χωρίς αιτία φρικάρω
Και άλλα πολλά εμπριμέ

Πιάσαν τα πόστα κοθώνια
Όλα τα ξέρουν, ξεράδια
Κι ήρθανε λέει να μας σώσουν,
Που να μη σώσουνε ποτέ

Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς

Γύρω σαΐνια κανάγιες
Τρώνε με δέκα μασέλες
Θέλουν βρεμένη σανίδα
Και τους φερόμαστε κι ευγενικά

Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς

Άστα να πάνε στο διάλο
Κάθε καρέκλα και χάχας
Όλα πηγαίνουν στο φούντο
Κι αυτοί εκεί τη λιλής το χαβά

 

Ελπίζοντας ότι οι σκέψεις μου δεν θα είναι προφητικές, εύχομαι σε όλους σας Καληνύχτα!!!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΟΓΚΑΣ

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ

ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ