Το Αμαξάκι…..

Image201502120903

‘Αρθρο του Διονύση Κριάρη

Είδα τις τελευταίες ημέρες σε κάποιο κανάλι μια παλιά αλλά αγαπημένη ταινία του ελληνικού κινηματογράφου.  Το αμαξάκι…… με τους μακαρίτες πια Ορέστη Μακρή, Βασίλη Αυλωνίτη, Αντιγόνη Βαλάκου και τόσους άλλους μεγάλους και αγαπημένους ηθοποιούς.  Ηθοποιούς που μέσω των ηρώων που ενσάρκωσαν γαλούχησαν τις ψυχές και τις καρδιές μας.  Το αμαξάκι….. ταινία με λίγα χρήματα αλλά πολύ καρδιά, αγάπη, ψυχή ……….. αλλά εν τέλει με τεράστια μηνύματα….. καίρια και διαχρονικά.!!!

Ο μεγάλος κίνδυνος σε εκείνη την ταινία ήταν η αλλαγή του κόσμου…. του τότε κόσμου, της Ελλάδας της δεκαετίας του ‘50…. Ο εχθρός των δύο αμαξάδων (Μακρή-Αυλωνίτη) ήταν ….. το αυτοκίνητο……!!!! Το μηχανικό εκείνο μέσο που εξοστράκιζε το γραφικό αμαξάκι, το μόνιππο και, τελικά, τον αμαξά…. Δηλαδή τον οδηγό του μόνιππου………  Στο ρόλο αυτό (του αμαξά που οι εξελίξεις παραγκωνίζουν) ο Ορέστης Μακρής….. γλυκός, ευθύς, έντιμος και άτεγκτος, πιστός στις παραδόσεις και αμετακίνητος.   Για όλα αυτά αξιέπαινος και ζηλευτός…. Ένας άνθρωπος που όλοι, ενδόμυχα, ζηλεύουμε και θα θέλαμε να του μοιάσουμε, να μην υποκύψουμε, να μην παραδοθούμε!!!

Στο ρόλο του άλλου αμαξά, αυτού που «υπέκυψε και παραδόθηκε» στο αυτοκίνητο – την αλλαγή – ο Βασίλης Αυλωνίτης.  Άνθρωπος με κατανόηση και βαθύ σεβασμό για το φίλο του και τις παραδόσεις αλλά ταυτόχρονα και άνθρωπος συνειδητοποιημένος με το αναπόφευκτο, με την εξέλιξη που δεν αποτρέπεται, που δεν αποφεύγεται. Άνθρωπος που, παρά τον πόνο της απόφασης, την πήρε και κοίταξε μπροστά. Άνθρωπος που πήρε την απόφαση, όχι μόνο να αγοράσει αυτοκίνητο αλλά και να το μάθει καλά.

Αρκετά όμως με την αναπόληση. Ας προσπαθήσουμε να παραλληλίσουμε το τότε με το τώρα.

Μοιραία θα παραλληλίσουμε το αυτοκίνητο με το διαδίκτυο (internet) και συνακόλουθα με την ηλεκτρονική δικαιοσύνη.

Και σήμερα όπως και τότε, σαν νεώτεροι Μακρήδες,  κάποιοι παραμένουν πιστοί και ταμπουρωμένοι πίσω από τίτλους, ιδιότητες και αξιώματα, του τύπου: “είμαι δημόσιος λειτουργός“ ή  “χάνεται η εξασφάλιση, δια της φυσικής παρουσίας του δικαστικού επιμελητή, το ιερό δικαίωμα της ενημέρωσης και διασφάλισης του πολίτη (εναγομένου ή οφειλέτη) “.   Άξια προσοχής και σεβασμού οι πιο πάνω αιτιολογίες. Μπορεί να έχουν δίκιο, μπορεί και όχι.  Άλλωστε σε όλους, μα όλους, τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς αυτό που απαιτείται πλέον, είναι η «κατά πάσα πιθανότητα» ενημέρωση του εναγόμενου.

Κάποιοι άλλοι όμως, σαν νεώτεροι Αυλωνίτηδες, παρά τη δυσκολία της απόφασης, βλέπουν – καθαρά και ξάστερα – πως η ηλεκτρονική δικαιοσύνη δεν αποφεύγεται, δεν αποτρέπεται. Έτσι παίρνουν την απόφαση όχι μόνο να αγοράσουν ηλεκτρονικό υπολογιστή και να συνδεθούν στο διαδίκτυο αλλά να διεκδικήσουν την μετατροπή της δουλειάς τους μέσω του computer. Πιστεύουν πως πρέπει να κρατήσουν πάση θυσία τις ηλεκτρονικές επιδόσεις, να μπορούν να εγγράφουν ηλεκτρονικά τις αναγκαστικές κατασχέσεις τα κτηματολόγια, να πληρώνονται τις επιδόσεις τους μέσω e-banking, να καταθέτουν τα τέλη στα κτηματολόγια με τον ίδιο τρόπο. Να πληρώνουν τα, αποϋλοποιημένα ένσημα πλέον άρα και τις ασφαλιστικές τους εισφορές ομοίως. Να έχουν τα βιβλία τους με ηλεκτρονική μορφή και όχι στο χαρτί και στο μολύβι – ωσάν το τεμπεσίρι του παλιού μπακάλη-  και τόσα και τόσα άλλα που υπάρχουν ή δημιουργούνται ή θα δημιουργηθούν στο άμεσο ή το απώτερο μέλλον. Πάντα όμως διατηρώντας το μέγα κεκτημένο της κοινωνίας (όχι κυρίως το δικό μας αλλά της κοινωνίας) του δημοσίου λειτουργού, με υψηλά standards μόρφωσης εκπαίδευσης και εξειδίκευσης.

Να διεκδικήσουμε το νέο, το καινούργιο, το άγνωστο…. Αυτό που, τεχνικά,  δεν ξέρουμε ακόμα πως θα εφαρμόσουμε αλλά που είναι αναγκαίο να μάθουμε να το κάνουμε και να το κάνουμε καλά αν θέλουμε να επιβιώσουμε. Δεν λέω να διαβιώσουμε , λέω να επιβιώσουμε.

Κάποιοι ένθερμοι, μέχρι χτες, της αλλαγής σήμερα ανακαλύπτουν πως οι πραγματικές αλλαγές – που οραματίζονταν σε σχέση με το επάγγελμά μας – δεν πρόκειται ποτέ να έρθουν είτε αυτή η χώρα διαλέξει να συμπορευτεί τους Μερκελιστές ή τους Ομπαμιστές ή τους Πουτινιστές.

Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία, σε ό,τι μας αφορά, θα περνάει μέσα από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, μέσα από την ανάγκη να πεισθούν οι οικονομικά ισχυροί πως τους είμαστε απαραίτητοι ταυτόχρονα δε, να πεισθούν και οι απλοί πολίτες πως δεν τους κοστίζουμε τα μαλλιά της κεφαλής τους.

Σημασία έχει από αυτή την κρίση που βιώνουμε και είναι η μεγαλύτερη σε καιρό ειρήνης, να βγούμε ζωντανοί, το επάγγελμα να συνεχίσει να υφίσταται, ώστε αύριο, αργότερα, να διεκδικήσουμε το καλύτερο, το ανώτερο, το ποιοτικότερο, με παιδεία, με γνώση, με επίγνωση των λαθών μας, των μεγάλων υστερήσεων του παρελθόντος μας, πρόσφατου ή παλιότερου και εν τέλει με προτάσεις αντιμετώπισής τους.

Πρέπει να συγκρουστούμε με το κομμάτι του εαυτού μας που αντιστέκεται στο ρεαλισμό, να κρατήσουμε τα καλά του χτες αλλά να κοιτάξουμε κατάματα το αύριο.

Να μην αφηγούμαστε στα εγγόνια μας τη δουλειά που κάναμε παλιά και να ακούγεται σαν παραμύθι της γιαγιάς…!!!

Σαν το …. Αμαξάκι του Ορέστη Μακρή…..

Κώστας Κοττικιάς

Βασίλη καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία που σου προκαλεί μια τέτοια επαγγελματική προοπτική.
Κι εμένα το ίδιο.
Το λινκ-μελέτη του δικηγόρου το παρέθεσα για να δούμε-διαπιστώσουμε τις κινήσεις που γίνονται παγκοσμίως στο θέμα ηλεκτρονική επίδοση.
Και δυστυχώς εμείς στην Ψωροκώσταινα το πιο πιθανόν είναι να κληθούμε να πρωτοπορήσουμε. Γιατί όπως σίγουρα έχεις αντιληφθεί έχουμε καταντήσει πειραματόζωα της νέας τάξης. Και τονίζω το δυστυχώς γιατί κι εγώ και ο καθένας μας προτιμά να μεταβαίνει στο τόπο επίδοσης και να λαμβάνει 23+ ευρώ. Δεν γίνεται όμως να στρουθοκαμηλίζουμε όμως σαν κλάδος την στιγμή που ήδη μετράμε σφαλιάρες (βλ. κατασχετήρια δημοσίου – δηλώσεις τρίτου από πιστωτικά ιδρύματα προς δημόσιο). Αν ήμασταν έτοιμοι ίσως να μην είχε χαθεί αυτή η ύλη. Πρέπει να ετοιμαστούμε άμεσα όχι μόνο για να μην χάσουμε άλλη αλλά και για να διεκδικήσουμε. Θα αλλάξει η δουλειά Βασίλη, πρέπει να το δεις αυτό. Και τους μεγαλύτερους σε ηλικία συναδέλφους ίσως να μην τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Εσύ κι εγώ όμως που έχουμε ακόμα 25 χρόνια μπροστά μας θα πρέπει δούμε κάποια πράγματα με άλλο μάτι. Έχουμε και παιδιά να μεγαλώσουμε. Δεν μπορεί να πιστεύουμε οτι η η διαδικασία επίδοσης θα παραμείνει η ίδια μέχρι να συνταξιοδοτηθούμε. Πάρε ακόμα ένα λινκ για να ανησυχήσεις -δημιουργικά πάντα- περισσότερο 😉
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=539175&h1=true#commentForm

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Παρακαλώ στο παραπάνω σχόλιο μου, στην τρίτη γραμμή μετά την παρένθεση να συμπληρωθούν οι λέξεις – φημολογούνταν ότι- Ευχαριστώ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΚΡΙΑΡΗΣ

Πρώτον: αν κάποιος πρόκειται να ζητήσει συγγνώμη από κάποιους τότε θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και οι δύο εμπλεκόμενοι. Και αυτός που την ζητάει (την συγγνώμη) αλλά και αυτός που δέχεται το αίτημα. Σε φημολογούμενες πρακτικές του μακρινού παρελθόντος καλύτερα να προσέχουμε, γιατί μπορεί να εκληφθεί ο υπαινιγμός και προσωπικός.!!!!
Δεύτερον: Να σε βοηθήσω λίγο ακόμα Βασίλη. Όχι τίποτε άλλο, αλλά έτσι για να πάψεις να κάνεις το λαγωνικό και να …. μυρίζεσαι…!!! Κανένα θέμα δεν ανακίνησε ο γράφων. Κανένα απολύτως. Για την ιστορία και την ενημέρωσή σου , σου γνωρίζω τα κάτωθι:
α) την Ευρωπαϊκή Οδηγία 93/1999 σύμφωνα με την οποία αναλύεται εκ του μηδενός, όλη η φιλοσοφία της προηγμένης ηλεκτρονικής υπογραφής και θεσμοθετούνται (στην Ευρώπη) όλα όσα αφορούν τη νέα πραγματικότητα όπως , των φορέων, των παρόχων κλπ. Αυτή η Οδηγία είναι το αποτέλεσμα της συσταθείσας Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1983 (16 ολόκληρα χρόνια δούλευαν!!!).
β) Το Προεδρικό Διάταγμα 150/2001, σύμφωνα με το οποίο η Ελληνική έννομη τάξη, υιοθετώντας πλήρως και ανεπιφυλάκτως την πιο πάνω Οδηγία την ενσωμάτωσε στο Εθνικό μας δίκαιο και πλέον αποτελεί νόμο του Κράτους. {Τα κείμενα θα τα βρεις στο site της ΟΔΕΕ}
Πρόσεξε τις ημερομηνίες και θα καταλάβεις πως εγώ δεν ανακινώ τίποτα. Υπάρχουν όλα, έτοιμα να εφαρμοστούν….
Χρήσιμη επισήμανση: Πρωτοασχολήθηκα με τα κοινά το 2004.!!!!.
γ) Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή που συνεστήθη το έτος 2004 από την κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή με επικεφαλής τον καθηγητή Νικόλαο Κλαμαρή κατέθεσε- ΟΜΟΦΩΝΑ- την άποψη της ηλεκτρονικής επίδοσης, της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων κλπ… ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ της παραγράφου 5 του άρθρου 122. Ξέρεις Βασίλη τι αγώνας έγινε από τον «ανακινούντα το θέμα» όπως υπαινικτικά και «προσβλητικά» γράφεις για να πεισθούν όλοι της επιτροπής (και αυτής και των επομένων που την διαδέχθηκαν) για να μπει η παράγραφος αυτή???? Ξέρεις??? Φυσικά και δεν ξέρεις αλλά προφανώς ενδιαφέρεσαι μόνο να κάνεις το συνήγορο του διαβόλου!!!
και
δ) σε ό,τι αφορά την καταχώριση της επίδοσης στην ηλεκτρονική δικογραφία που θα σχηματίζεται αμέσως με την κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου στο δικαστήριο. Ήδη γίνονται συζητήσεις για τη διαδραστικότητα των συστημάτων των εμπλεκομένων φορέων (δικηγόρων, δικαστηρίων, δικαστικών επιμελητών, συμβολαιογράφων κλπ). Τα κονδύλια μην φοβάσαι, τα περισσότερα υπάρχουν. Επίσης, η καινούργια κυβέρνηση, θέλοντας να κτυπήσει (πράγμα που δείχνει πως πραγματικά θέλει, σύμφωνα με τις δηλώσεις) τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και τη φοροδιφυγή, θα εξασφαλίσει τα απαιτούμενα κονδύλια. Αυτό, έτσι για να σε τσιγκλήσω ακόμα περισσότερο, πως το φαντάζεσαι?? Θα γίνεται με ή χωρίς ηλεκτρονικό βιβλίο…..??
Τέλος, θα κλείσω με τον τίτλο της ίδιας ελληνικής ταινίας:
“ΞΥΠΝΑ ΒΑΣΙΛΗ”.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Διονύση ούτε προσωπικά ούτε με υπαινιγμούς και σε καμία περίπτωση προσβλητικά δεν σου απευθύνομαι. Για να είμαι ειλικρινής δεν απευθύνθηκα προσωπικά σε εσένα καθόλου. Παρόλ’ αυτά έχουμε διαφορετικές απόψεις.
Και εν κατακλείδι ούτε εγω ούτε εσύ, από μόνοι μας, αλλά ούτε και κανένας τρίτος θέλω να ελπίζω, θα επιβάλλει στον κλάδο το μέλλον του.
Προσωπικά ας είμαι εντελώς λάθος, το ελπίζω πραγματικά, μακάρι να ΞΥΠΝΗΣΩ σε ένα καλύτερο μέλλον για τον κλάδο μας και τους συναδέλφους.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Ευχαρίστως, δέχομαι την κριτική συναδέλφων πάνω στα σχόλια μου, όμως αυτοί που μου αντιπαρατίθονται, κατ’ αρχήν θα έπρεπε να ζητήσουν συγνώμη από εκείνους οι οποίοι (τότε που δεν υπήρχε διαδεδομένο το email), έκαναν επιδόσεις με παλαιότερες μορφές αυτού δηλαδή με ΦΑΞ ή με το ταχυδρομείο ή ακόμα και με courier, (δεν αναφέρομε σε συναδέλφους). Αυτούς εγώ τους θεωρούσα κατακριτέους και παράνομους, κατ΄ άλλους όπως φαίνεται ήταν «ΠΡΟΦΗΤΕΣ» και «ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ».
Δεύτερον, μπορεί να προβλέπεται και να υπάρχει το σχετικό άρθρο στον Κ.Πολ.Δ. από το 2011, (οπότε μυρίζομαι πρόταση της τότε Ομοσπονδίας, δηλαδή του ανακινούντος το θέμα, φίλου Διονύση Κριάρη). Οπότε ο νομοθέτης οικειοποιήθηκε μια πρόταση μας (των Δικαστικών Επιμελητών) που τον συνέφερε …. Άραγε εμάς μας συμφέρει ?
Από το σχόλιο του φίλου Κώστα Κοττικιά κράτησα το μηδενικό ή μηδαμινό κόστος της ηλεκτρονικής επίδοσης…….. ότι στη διακρατική Σύμβαση της Χάγης δεν προβλέπεται ηλεκτρονική επίδοση ………. Και ότι η ηλεκτρονική ή ψηφιακή επίδοση κάνει δειλά δειλά την εμφάνιση της …..(εμείς πρέπει να πρωτοπορήσουμε στην Ψαροκώστενα) και τελευταίο άλλα σημαντικότατο ότι είναι άρθρο ενός Δικηγόρου. Τα συμπεράσματα δικά σας!!
Κλείνοντας και αυτό το σχόλιό μου θέλω να προσθέσω ότι σαν Δημόσιο Όργανο και Λειτουργός, τώρα έχω την ευθύνη να συντάξω έκθεση για την πράξη της επίδοσης, βεβαιώνω την ημέρα την ώρα, τον τόπο, τον τρόπο επίδοσης και την ταυτότητα αυτού που παραλαμβάνει ή όχι και αν θυροκολλήσω εμπλέκονται και άλλες δύο αρχές οι αστυνομικές και ταχυδρομικές να συνεπικουρήσουν. Αυτή κύριοι συνάδελφοι είναι πράξη με κύρος με επιστημοσύνη και πάνω απ’ όλα είναι μία πράξη με νομική υπόσταση, η οποία προσδίδει και κύρος και αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα και σεβασμό στον ρόλο του Δικαστικού Επιμελητή. Αν θέλουμε να την αναβαθμίσουμε και άλλο ας καταχωρείτε ηλεκτρονικά στον ηλεκτρονικό φάκελο που θα τηρείτε στο Δικαστήριο (Το οποίο θα γίνει αφού βρεθούν τα κονδύλια μάλλον στην μετά μνημονίου εποχή – εδώ σε λίγο τα δικαστήρια δεν θα έχουν χαρτί-) και ας προβλεφτεί και επιπλέον αμοιβή μας γι’ αυτό, (να και μία πρόταση για αύξηση της ύλης/εισοδήματός και όχι μείωσης της ). Στην ηλεκτρονική επίδοση όλα αυτά αποφαίνονται από την αναφορά του email ή του ΦΑΞ (παλιά μορφή email για όσους δεν το κατέχουν…), και μόνο. Άρα διερωτώμαι το εύλογο, είναι δουλειά για επιστήμονες δικαστικούς επιμελητές, αποφοίτους νομικής, ή είναι δουλειά για γραμματειακούς υπλλήλους ?

Υστερόγραφο: 1. Το πρώτο μου πτυχίο είναι Τεχνικός Σ.Α.Ε. το δεύτερο Πληροφορικής και Δικτύων, μην φαντάζεστε ότι το αποφεύγω λόγω άγνοιας μου πάνω στην τεχνολογία, αντιθέτως !

2. Συνάδελφοι απλά παραθέτω την άποψη κάνοντας και τον δικηγόρο του Διαβόλου…. καθώς είναι μια ευκαιρία για τον κλάδο να προβληματιστεί και να αποφανθεί γι’ αυτό το σοβαρό ζήτημα που όντως θα βρούμε μπροστά μας, χωρίς να περιμένει κάποια έκτακτη γενική συνέλευση (που μπορεί και ποτέ να μην γίνει …), έτσι ώστε μέσα από δημοκρατικές και σύγχρονες διαδικασίες (site της ΠΡΟΣΥΔΕ), να εξάγουμε πολύτιμα συμπεράσματα. Την τελική ευθύνη για τις εξελίξεις θα έχουν βέβαια οι Διοικούντες τα αρμόδια όργανά μας. Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης «Καματηρόν το άρχειν» (Είναι κουραστικό να Διοικείς).

Κώστας Κοττικιάς

Εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό link: https://nomkoininternet.files.wordpress.com/2013/05/ceb5ceb9cf83ceb7ceb3ceb7cf83ceb75.pdf
Διαβάστε με προσοχή το σκεπτικό του Έλληνα νομοθέτη στην υποσημείωση 1 της σελίδας 5.
Δεν θα είναι μέγιστη αμαρτία να μην μας βρουν έτοιμους οι αναπόφευκτες εξελίξεις?
Οι συνδικαλιστικοί φορείς του κλάδου μας θα πρέπει να επιδείξουν όλη την απαραίτητη σοβαρότητα στο θέμα αυτό.
Θεωρώ απαραίτητη την ΑΜΕΣΗ πιστοποίηση με ηλεκτρονική υπογραφή ΟΛΩΝ των συναδέλφων ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ.

Μαρία Μπρουζούκη

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι την ηλεκτρονική δικαιοσύνη ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΘΕΛΑΜΕ, ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΜΕ αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ του καθενός προσωπικά να την αντιμετωπίσει σαν νέος Ορέστης Μακρής, αλλά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ των έντιμων συνδικαλιστών που ψηφίστηκαν από τους συναδέλφους για να λύνουν τα προβλήματά τους, να τους ενημερώσουν πλήρως για τη νέα ηλεκτρονική εποχή και να προλάβουν τις εξελίξεις, όχι να τρέχουν πίσω τους. Πρέπει να ενημερώσουμε για το Κτηματολόγιο, τα αποϋλοποιημένα ένσημα, τη βάση δεδομένων που θα τηρείται για όλους τους Δικαστικούς Επιμελητές στα ελληνικά Δικαστήρια, ότι σε ένα χρόνο από σήμερα δεν θα μπορούμε να κάνουμε ούτε δημοσίευση αν δεν έχουμε προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή και τέλος το πλαίσιο που πρέπει να περιβάλλει την ηλεκτρονική επίδοση για να είναι διασφαλισμένη και η αμοιβή μας. Η ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. όπως έχει αποδείξει στο παρελθόν (“κλείσιμο επαγγέλματος”, πτυχίο Νομικής, διασφάλιση ότι η ηλεκτρονική επίδοση θα γίνεται ΜΟΝΟ από Δικαστικό Επιμελητή κ.ά.)δεν τάζει, απλά πράττει. Αυτό θα κάνει και τώρα, σοβαρά και έντιμα!

Δημήτρης Γέμελος

Φίλε Βασίλη, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν με γοητεύσαν οι περιπέτειες του αστρόπλοιου Εντερπράιζ και του πληρώματός του. Ίσως φταίει ότι οι μονομαχίες με φωτόσπαθα ήταν για μένα ένα παραμύθι που ποτέ δεν πίστεψα, ήμουν βλέπεις λάτρης των κλασικών παραμυθιών με μάγισσες, δράκους και μάντεις. Έλα λοιπόν να κάνουμε παρέα ένα φανταστικό ταξίδι μέσα από τα μάτια μιας μάντισσας και ας αφήσουμε τον captain Kirk και τις περιπέτειές του στους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας. Μέσα από πυκνούς καπνούς η μάντισσα διαβάζει την κρυστάλλινη σφαίρα της και βλέπει τι αναφέρει το άρθρο 122 παρ. 5 του Κ.Πολ.Δ. Τα δικόγραφα λέει είναι δυνατόν να επιδίδονται και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή. Το δικόγραφο που έχει επιδοθεί λέει με ηλεκτρονικά μέσα θεωρείται ότι επιδόθηκε, εφόσον επιστραφεί στον αποστολέα του εγγράφου από τον παραλήπτη ηλεκτρονική απόδειξη, που θα φέρει λέει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την άνω έννοια και θα ισχύει λέει ως έκθεση επίδοσης.».
Μα τι λες μάντισσα , αυτά δεν γίνονται, εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν δικαστικοί επιμελητές δημόσιοι λειτουργοί που ποτέ δεν θα επιτρέψουν κάτι τέτοιο, αλλά …για στάσου η τροποποίηση αυτή υπάρχει από το 2011, τέσσερα χρόνια πριν, όχι σήμερα όχι σε ένα φανταστικό μέλλον.
Συνάδελφοι έχει έρθει η ώρα να σοβαρευτούμε, η ηλεκτρονική δικαιοσύνη είτε το θέλουμε είτε όχι είναι εδώ, το ερώτημα είναι αν εμείς θα αποτελέσουμε μέρος της ή αν θα συνεχίσουμε να πάσχουμε από το σύνδρομο του στρουθοκαμηλισμού, έχει ήδη καθυστερήσει η πιστοποίηση μας με προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή και αν αυτή η καθυστέρηση συνεχιστεί κινδυνεύουμε να μείνουμε εμείς έξω από την ηλεκτρονική επίδοση και όχι η ηλεκτρονική επίδοση έξω από το δικαιϊκό μας σύστημα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Η αμαξα του Μακρή και το αυτοκίνητο ταξί μετέπειτα, πληρώνονταν και τα δύο με το χιλιόμετρο, με την πορεία. Μάλιστα το αυτοκινούμενο ταξί ήταν κατά πολύ ακριβότερο από την άμαξα. Οπότε μάλλον ατυχή θα χαρακτήριζα τον παραλληλισμό σου Διονύση.
Στην επίδοση η φυσική παρουσία του Δικαστικού Επιμελητή με την ηλεκτρονική επίδοση (το email)έχουν τον παραλληλισμό του αυτοκινούμενου ταξί με το ιδιώτικό αυτοκίνητο.
Δηλαδή λες γιατί να πληρώνεται ταξί? Αγοράστε το δικό σας αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις σας.
Και αν “επιβληθεί” το “μέλλον” στον κλάδο και γίνονται οι επιδόσεις ηλεκτρονικά τότε σε τί θα χρειάζεται ο Δικαστικός Επιμελητής ?
Θα στέλνει η ΔΟΥ το email στον Δικαστικό Επιμελητή και αυτός θα το στέλνει ακριβώς όπως είναι σε μία τράπεζα για παράδειγμα, με αμοιβή 2 ευρώ? Τρομερό μέλλον και τρομερή αναβάθμιση.
Ευτυχώς, μάλλον, δεν έχεις δεί την ταινία star Trek, γιατί σε αυτήν οι μετακινήσεις γίνονται με διακτινισμό, οπότε τότε θεν θα υπήρχε ούτε άμαξα, ούτε αμαξάς, ούτε αυτοκινουμενο ταξί ή ταξιτζής …….αλλά ούτε και Δικαστικός Επιμελητής, σ’ αυτό το μέλλον!

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΚΡΙΑΡΗΣ

To καλό σε μια συνδικαλιστική παράταξη ή γενικότερα σε ένα χώρο όπου συνευρίσκονται περισσότεροι του ενός άνθρωποι είναι η ύπαρξη αντίθετων απόψεων και η ανταλλαγή τους.
Σε αυτά που παρατηρείς Βασίλη έχω να σημειώσω τα εξής:
i) Όταν κάνεις έναν παραλληλισμό σε γεγονότα που απέχουν 60 – 65 χρόνια μεταξύ τους αυτό που παρατηρείς είναι οι ομοιότητες στους κινδύνους και στις μεγάλες αλλαγές. Πάντα βέβαια, τηρουμένων των αναλογιών. Στα γραφόμενά μου παραλληλίζεται το αυτοκίνητο με το διαδίκτυο. Τα αντικείμενα ενώ σαφώς διαχωρίζονται από αυτά οι οδηγοί… τόσο απλά.
ii) Διερωτάσαι «αν επιβληθεί το μέλλον»……… μήπως σου έχει ξεφύγει κάτι πολύ βασικό?? Μήπως όλα αυτά που λες αν επιβληθούν??… δηλαδή μελλοντικά?? είναι ήδη επιβεβλημένα?? – είναι ήδη πραγματικότητα??
Τα ζούμε βρε αδερφέ ?? ήδη τώρα που μιλάμε !!!
iii) Ναι, έχω δει το star trek και τις διακτινίσεις που γίνονται…….. μας αφορά σ’ αυτά που μας αφορούν στη ζώσα πραγματικότητά μας???
iv) Είναι γνωστή η εναντίωσή σου στην ηλεκτρονικότητα της ζωής μας, την κατηγορείς, την δαιμονοποιείς και εν τέλει στέκεσαι απέναντί της πιστεύοντας πως κάνεις αντίσταση. Σε ένα μόνο δεν απαντάς: ¨έναν ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο τρόπο να αποτραπεί η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, δικαιοσύνη, επίδοση, εκτέλεση. Όχι ξόρκια, παρελθοντολογικές διαπιστώσεις και κατάρες. Πρόταση αποτροπής τους. Συγκεκριμένα πράγματα, δηλαδή πως, πότε, που με ποιες συμμαχίες, ποια επιχειρήματα κ.ο.κ.
v) Τέλος, Βασίλη, είναι απόλυτα αναφαίρετο δικαίωμά σου να επιλέξεις τον πρωταγωνιστή που σε εκφράζει και θέλεις να ακολουθήσεις στη ζωή σου. Είναι σαφές πως επιλέγεις τον Ορέστη Μακρή αλλά σου θυμίζω πως πεθαίνει μόνος του, εγκαταλειμμένος και πάμφτωχος, με μόνη εξαίρεση τον παλιό αλλά “προδότη” φίλο του, το Βασίλη Αυλωνίτη……. Ο οποίος είναι ακόμα ζωντανός, αξιοπρεπής, ενεργός και ικανός να ζήσει τον εαυτό του και τα παιδιά του. Και οι δύο αξιοπρεπείς τελειώνουν το βίο τους και το πέρασμά τους πάνω σε τούτη την πλάση, αλλά……..
Και γράφοντας τα παραπάνω θυμήθηκα μια άλλη ταινία. Με το Γιώργο Κωνσταντίνου: Νεώτερη αλλά εξίσου εξαίρετη, επίσης διδακτική : Τίτλος: “ΞΥΠΝΑ ΒΑΣΙΛΗ”

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Optionally add an image (JPEG only)